بنام خالق زیباترین داستانها

گوشه ی مبل لم داد .با یک حرکت ، قوطی سیگار را از جیبش بیرون کشید . تلنگری به ته آن  زد . یکی دو تا از سیگارها ، بیرون پریدند .

یکی از آنها را با ظرافت بیرون آورد . لای انگشتانش چرخی داد و گوشه ی لبش گذاشت و با فندک طلایی که داشت آن را روشن کرد .

سرش را به پشتی مبل تکیه داد . پک عمیقی زد و با حرکت لبهایش دود آن را به در هوا حلقه کرد . دودها در میان هوا می چرخیدند .

فرزندش مبهوت این همه هنرمندی پدر شده بود .!